Wees een man!

‘Wees een man!’ is een eis die veel verwarring geeft. In de conventionele definities van mannelijkheid wordt in onze cultuur, media en de meeste mannengroepen de nadruk gelegd op kracht, agressie om succes te veroveren. Alleen… echte mannelijke kracht ontstaat pas wanneer moed, integriteit, kwetsbaarheid, compassie, bewustzijn en daadkracht samengaan. Lukt dat niet, dan verliezen we onszelf vaak in een strijd met de buitenwereld (partner, werk, …) en zoeken we troost in verslavingen. Een minnares, nog meer werken, porno, alcohol, … noem maar op.  

Wanneer mannen hun ‘gevecht’ naar binnen – in zichzelf – verplaatsen, en het niet meer zoeken in verslavingen, dan komen mannen hun schaamte tegen. Schaamte is de emotie die mannen ervan weerhoudt om hulp te vragen, om toe te geven dat hulp nodig is, om zich kwetsbaar op te stellen, om hun angst voor falen niet aan te kijken. Mannen vermannen zich liever.  En zo kan schaamte leiden tot verdoving van gevoelens en emotionele afsluiting, tot een figuurlijk gevecht met de buitenwereld, maar vaak ook tot ongezonde agressie.

Agressie versus woede  

Ik maak een onderscheid tussen agressie en woede. Agressie is ongezonde woede en komt vaak voort uit het gevoel beschaamd, bekritiseerd, afgewezen of niet gerespecteerd te zijn. Agressie betekent een aanval met ‘gesloten hart’. Je zou kunnen zeggen dat agressie, woede is die geen verbinding heeft met het hart en zich niet meer bekommert om de ander.  

Er bestaat ook een gezonde woede: ‘het hanteren van het schone zwaard’. Wanneer woede snijdt naar de ander én in het eigen hart, kan de ander je woede aannemen. Het stelt grenzen. Gezonde woede bewaakt de eigen ruimte en in contact gebracht met de ander, is het zeer functioneel. Er zijn vele gezichten van woede en talloze oefeningen om functioneel met woede om te gaan. Het begint met bewust razen en tieren. 

Houthakken 

Toen ik een keer verhit en razend kwaad uit mijn werk kwam, zette ik mijn twee kinderen van 5 en 6 jaar aan hun avondmaaltijd en ging ik mijn agressie uiten in het houthakken. Na een aantal minuten te razen en tieren en zwetend met de bijl te hebben gezwaaid, kwam ik bij de kwetsbare laag eronder: de oude pijn van het kind in mij. Daarna dacht ik meteen: ‘Oh jee, wat zullen mijn kids hier wel niet denken?’ Tot mijn verbazing zaten ze met hun bordje op schoot naar het raam gekeerd naar mij te kijken. Het raampje ging open en mijn zoon riep: ‘Cool Pa!’.  

Woede die een bewuste en onschadelijke uiting krijgt, transformeert naar pure kracht. Het brengt je terug bij wat dieperliggend geraakt is in je kwetsbaarheid. Om deze kracht te ontdekken, is een reis van heelwording en bewustwording nodig, van verbanden leggen tussen heden en verleden.  

Een eenzame reis tot man-zijn

Toen ik klein was, trof ik een vader die veel afwezig was, bezig met zijn werk en buitenshuis. In zijn afwezigheid steunde ik mijn moeder door zijn plek in te nemen. Gaandeweg kregen mijn ouders relatieproblemen, tot zij scheidden toen ik zeven was. We woonden toen nota bene in Meerle (Vlaanderen). Een paar jaar later verbrak mijn vader elk contact. Zo werd ik mijn moeders steun en toeverlaat. Van binnen voelde ik: ‘Papa, hoe kun je me nu zo laten zitten?’. Mijn reis van jongen naar man kenmerkt zich door verlatenheid en eenzaamheid. Ik sloot me op in mezelf en toonde geen gevoel.

Op 26-jarige leeftijd ging ik voorbij mijn trots en schaamte op zoek naar mijn vader. Daarbij vond ik hulp in cursussen Emotioneel LichaamsWerk. Eén voor één gingen de gesloten deurtjes weer open en begon ik te voelen wat jaren afgesloten was geweest. Door de pijn en het gemis heen gingen levensenergie en verlangen weer stromen. En passant kreeg ik een diepe relatie met mijn vader omdat ik mijn plek als zoon kon aannemen. Toch was het ook lastig omdat ik nog zoveel boosheid voelde over zijn afwezigheid vroeger: de lege plek die hij achterliet.

Vind steun bij mannen

Met de jaren heb ik stap voor stap mijn mannelijke identiteit kunnen ontwikkelen. Ik ben dankbaar voor de mannen bij wie ik steun en begeleiding heb gevonden. Ik heb mijn eigen agressie getransformeerd naar kracht, waardoor ik nu een man ben die andere mannen begeleidt in hun zoektocht naar wat het is om man te zijn. 

In de mannentrainingen wordt me steeds opnieuw duidelijk hoeveel mannen rondlopen met onderhuidse agressie die hen blokkeert om te voelen en kwetsbaar te kunnen zijn. Inmiddels heb ik vele werkvormen om mannen hierin te begeleiden zodat ze, in plaats van zich te vermannen, hun echte mannelijke kracht kunnen ervaren en inzetten. 

Wil je aan de slag met jouw woede? kom dan naar één van onze introductieworkshops, of schrijf je in voor de training Mannengrond.

William